آزمایش ادرار
یکی از راحت‌ترین و مهم‌ترین آزمایشاتی که ممکن است در چکاپ‌های سالانه خود انجام دهید، آزمایش ادرار است. مهم‌ترین کاربرد این آزمایش در تشخیص بیماری‌های کلیوی و دیابت است.
شرایط آمادگی آزمایش
بهتر است اولین ادرار صبحگاهی برای آزمایش ادرار جمع آوری شود. بنابراین قبل از مراجعه به آزمایشگاه به دستشویی نروید.
اگر در شرایطی بودید که نمونه را در خانه جمع آوری کرده‌اید، ظرف نمونه را دور از گرما نگهداری و در زمان کمتر از یک ساعت به آزمایشگاه برسانید. زیرا نمونه ای که زیاد مانده باشد، نتایج مورد اعتمادی را نخواهد داشت.
ظرف آزمایش ادرار، یک ظرف استریل است. نباید چیز دیگری جز ادرار در آن ریخته شود. همچنین داخل ظرف با پوست دست یا ناحیه تناسلی تماسی نداشته باشد.
برای گرفتن نمونه ادرار، ابتدا ناحیه را به خوبی بشویید. مقدار کمی از ادرار را دور بریزید و بقیه را در ظرف جمع‌آوری کنید و درب ظرف را محکم ببندید.
بهتر است خانم‌ها آزمایش ادرار را بعد از دوران عادت ماهیانه انجام دهند تا از ورود خون به ادرار جلوگیری شود.
شب قبل از آزمایش بیش از حد آب ننوشید زیرا رقیق شدن ادرار می‌تواند نتیجه را تغییر دهد.
اگر آزمایش اگزالات ادرار دارید، 3 روز قبل از آزمایش، بیش از حد مرکبات مصرف نکنید. همچنین قرص ویتامین C را در این مدت نخورید.
اگر آزمایش ادرار 24 ساعته دارید، برای شرایط آزمایش به پست «آزمایشات کلیوی» مراجعه کنید.
آزمایش ادرار از نظر ظاهر، رنگ، و همچنین سلول‌ها و عوامل میکروبی و ... اهمیت دارند. یک نمونه ادرار هم از نظر ظاهر بررسی می‌شود و هم زیر میکروسکوپ به دنبال سلول‌ها و عوامل مرتبط با سلامت یا بیماری خواهیم بود. در نهایت اگر کشت ادرار درخواست شده باشد، نمونه ادرار از نظر رشد میکوب‌های بیماری‌زا نیز بررسی می‌شود. لذا خیلی مهم است یک نمونه با شرایط مناسب گرفته شود و در زمان کوتاهی به آزمایشگاه تحویل داده شود.
اگر فردی خون در ادرار دفع کند، یا بوی عفونی داشته باشد، یا میزان اسیدی یا بازی بودن ادرار طبیعی نباشد، یا بخاطر بیماری کلیوی پروتئین دفع کند، یا بخاطر دیابت گلوکز دفع کرده باشد، تمام موارد در آزمایش قابل تشخیص خواهند بود.